10 Haziran 1959 Çarşamba, Misli Niğde…
Ereğlililerle birlikte, Ereğli’deki stadyumda, 19 Mayıs Gençlik ve Spor Bayramı coşku ile kutlandıktan sonraki günlerde İvriz’de yaz hazırlıkları başlamıştı. Neredeyse bütün yazılı ve sözlü sınavlar bitmişti.
Durumu kritik olan bazı arkadaşlarımız için öğretmenlerimiz kurtarma yazılısı ve sözlü sınav yapıyorlardı. Yapıyorlardı çünkü Köy Enstitüleri öğrencileri kazanmak üzerine kurulmuştu. Ardılı olan İvriz İlköğretmen Okulu da bu anlayışı sürdürüyor ve durumu kritik olan arkadaşlarımızın eksikliklerinin tamamlanmasına çalışıyordu. Eksik bilgiler ve beceriler tamamlanmamış ise bütünleme sınavlarına bırakılıyordu. Bana gelince, bütün derslerimdeki not ortalaması on üzerinden, 8 ve üstü olmuştu. Çok mutluydum.
1958-59 Eğitim ve Öğretim yılı sona ermiş olduğundan, öncelikle okulun eksikliklerini tamamlayacak eylemler gerçekleştirildi. Bütün birimlerde alet ve edevatlar gözden geçirilmiş, eksiklikleri tamamlanmış ya da tamir edilmiş ve yerli yerine konulmuşlardı. Sonrasında genel bir temizlik yapılmış ve karnelerimiz dağıtılmıştı.
5 Haziran 1959 Cuma günü yapılan bayrak töreninde konuşan Okul Müdürümüz Kamil Açan, İvriz’de edindiğimiz bilgileri köylerimize taşımamızı ve başta ailelerimiz olmak üzere köylülerimize yardımcı olmamızı söylemişti. 6 Haziran Cumartesi günü de İvriz’den ayrılmıştık.
Ben önce Mersin’de çalışmakta olan babamın yanına gitmiş, elini öpmüş ve hayır duasını almıştım. Babamla birlikte anneannemle dayılarımı da görme fırsatım olmuştu. Mersin’de iki gün kaldıktan sonra Niğde Misli ’ye dönerken babam köydeki geçimimiz için bir miktar para vermişti. Yusuf dayım da tren garına kadar bana eşlik etmiş, harçlık vermiş ve beni trene bindirerek yolcu etmişti. Mersin-Adana hattında çalışan trenden Yenice istasyonunda aktarma yaparak Adana-Kayseri hattında çalışan Toros Ekspresi ile Hüyük İstasyonu’na kadar 1300 km’lik bir yolculuk yapmıştım. İstasyondan yaklaşık 6 km uzaklıktaki Misli Köyüne de sağ salim ulaşmıştım.
Köydeki ilk işim Kardeşim Mustafa’nın durumuyla ilgilenmek olmuştu. Değişik okulların yatılılık sınavları için, İlkokul 5. sınıfı tekrarlayarak bilgilerini pekiştirmişti. Bu kez İvriz İlköğretmen Okulu sınavlarının yanı sıra Konya Maarif Koleji parasız yatılılık sınavlarına da katılacaktı. Birlikte sınav konuları bir kez daha gözden geçiriyor, eksik konu ve bilgi bırakmamaya çalışıyorduk. Bu kez başarmak zorundaydı.
Derslerin dışında köydeki Rum Kilisesinin yanı sıra mağaraları tekrar keşfe çıkıyorduk. Derken köyde hasat zamanı gelmişti. Mustafa’nın sınav hazırlıkları dışında yapacak başka bir işimiz olmadığı gibi paraya da ihtiyacımız vardı. İmece usulüyle yapılan burçak hasadına katılma kararı aldık. Hem bir miktar para kazanacak hem de köydeki gençlerle ilişkilerimiz tazelenecekti.
