Bodrum Ortakent Yahşi Yalısı
İlk ismi “Episkopi” olan bölgenin halk dilinde “Müsgebi” olarak söylenişi 1961 yılına kadar sürmüştür. 1961’den (daha&helliip;)
Bulgaristan 1944 doğumlu Mehmet Akıncı; Modern bir Gezgin olarak Gezi yazıları ve tarihi mekanlar üzerine düşünceleriyle tanınan, emekli Fizik öğretmeni ve blog yazarıdır. Çağdaş Gezgin Akıncı944 bloğu başta olmak üzere, blog serileri aracılığıyla, seyahat tutkusunu tarihi keşiflerle birleştiriyor. Kayaköy kalıntıları ve İstanbul'daki Gülhane Parkı gibi, Türkiye'nin ve seyahat ettiği dış ülkelerin çeşitli yerlerinde ve ötesindeki deneyimlerini anlatıyor. Yazıları, kişisel hafıza ve tarihsel bağlamın kesişimini araştırıyor ve genellikle geçmiş uygarlıkların gizli hikayelerini hayata geçiriyor. Akıncı'nın Blokları; nostalji, tarihi yorumlar ve kişisel anekdotların bir karışımıdır ve okuyuculara bu yerlerin hem güzelliğini hem de karmaşıklığını takdir etmeleri için ilham vermek için tasarlanmıştır.
İlk ismi “Episkopi” olan bölgenin halk dilinde “Müsgebi” olarak söylenişi 1961 yılına kadar sürmüştür. 1961’den (daha&helliip;)
Günümüzde bir çivi çakmanın bile yasak olduğu yerlerden biri olan Gümüşlük, sahil kenarındaki pansiyonları ve (daha&helliip;)
Halikarnas Balıkçısı olarak da bilinen, Bodrum‘a olan aşkı ile tanınan ünlü roman ve hikaye yazarı Cevat (daha&helliip;)
Paris’in en renkli yerlerinden biri olan Ressamlar Tepesi, müzeleriyle, kiliseleriyle ve Füniküler’i ile cazibe merkezlerinden (daha&helliip;)
Tıp Bayramı nedeniyle, bana babasıymışım gibi emeği geçen doktorlarımızdan Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde Doç. Dr. (daha&helliip;)
Balkanlardan gelen muhacirlerde, aile reisi babasının adını soyadı olarak kullanmaktaydı. Oysa Türkiye’de Soyadı Kanunu uyarınca (daha&helliip;)
Misti, Misthi, Mysti, Musthilia, Mustilia, Moustila, Misli gibi adlandırmaların yapıldığı bu antik köy, günümüzde Konaklı (daha&helliip;)
Öyle ya da böyle, aklım erdiğinden beri, konaklamak zorunda kaldığım yeri ve yöreyi tanıyarak bütünleşmek (daha&helliip;)
Çam ağaçlarının, güllerin, okulun kurucusu ile Atatürk büstünün bulunduğu bir bahçeden sonra çıkılan mermer merdivenler, (daha&helliip;)
Millet Caddesi’nden geçenlerin hayranlıkla ve gıptayla baktığı mavi çinili bu anıtsal bina ünlü Mimar Vedat (daha&helliip;)
Her geçen gün hayranlığımızın biraz daha arttığı anıtsal mavi çinili Öğretmen Okulu’nun ön bahçesinde mermer (daha&helliip;)
Parçayı bitirip, kemanı indirdiğimde Ekrem Zeki Ün’e bakmıştım. Halinden başarılı olduğum izlenimini edinmiştim. Piyanonun başına (daha&helliip;)
Trakya’nın kimlikli et mutfağının baş ürünleri arasında, şehrinin ismiyle şöhretine bilinirlik katan Tekirdağ köftesi geliyordu. (daha&helliip;)
Mis kokulu satsumanın diyarı Gümüldür’ü, 1978 yılında geldiğimiz Merkez Bankası Sosyal tesislerinde yaptığımız bir haftalık (daha&helliip;)
Güney Marmara’nın Ege’ye açılan kıyısında, mitolojik efsaneler ve tanrılar diyarı İda’nın ya da Kaz Dağları’nın (daha&helliip;)
Birden acı bir çığlık kopmuştu. ‘’Anamı isteriiiim… Onsuz bir yere gitmeeem… Anamı isterim anamııı.’’ Diye. Çığlık (daha&helliip;)
Üç imparatorluğa 1600 yıl başkentlik yapmış kimliğiyle İstanbul dünyanın en derin kültür kentlerinden biriydi. Klasik, (daha&helliip;)
Roma’nın geç dönemlerinde Konstantinopolis’ten bağımsız bir yerleşim olan Blakherna, en genel anlamda günümüzdeki Ayvansaray’ı içine (daha&helliip;)
7 Nisan 1962 Cumartesi, Çemberlitaş İstanbul… Sultanahmet Meydanından Beyazıt Meydanına, Çemberlitaş Sütununa doğru Divan Yolu (daha&helliip;)
Konstantin’in Yeni Roma’sı kurulurken, Konstantinopolis’te ana ulaşım hatları belirlenmişti. Günümüzde Milyon Taşı’ndan hareketle Divanyolu Caddesi’nin (daha&helliip;)
Jül Sezar ağır baskı kurduğu Senato ve diğer devlet kurumlarını devre dışı bırakarak devlet emretme (daha&helliip;)
Roma’nın krallık ve öncesindeki hukuku büyük ölçüde yazılı olmayan kral buyruklarından oluşmaktaydı. Kralın sözlü buyruklarla (daha&helliip;)
Megaralı Kral Byzas M.Ö. 667 yılında, yarımadanın burnunda birinci tepeyi ve eteklerini kaplayacak büyüklükte, Topkapı (daha&helliip;)
Koro için 1959 yılında Müzik Öğretmenimiz Ekrem Zeki Ün tarafından bestelenmişti. Manastır Türküsü hazırlığı başlamadan (daha&helliip;)
Çapa Öğretmen Okulu’na gelinceye kadar Maraş Elbistan köyleri, Çukurova pamuk tarlaları, Ceyhan, Osmaniye, Tarsus, Mersin, (daha&helliip;)